วันพฤหัสบดีที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2554

บรรณานุกรม

วิกิพีเดีย (2544).  วินาศกรรม 11 กันยายน พ.ศ. 2544.  ค้นเมื่อ 22 กันยายน พ.ศ. 2544,จาก
http://www.google.co.th/search?source=ig&hl=th&rlz=&q=%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%A8%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1&oq=%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%A8%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1&aq=f&aqi=g10&aql=&gs_sm=e&gs_upl=736l3392l0l5919l7l7l0l3l3l0l302l973l0.1.2.1l4l0


ความรู้รอบตัว (2532).  กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้ง  เฮ้าส์


นิภาพร  เมืองจันทร์,  ธารารัตน์  พรยิ้ม,  โยธกา  ถานะลุน,  สุธัญญมาศ  บุระมุข,  และ  สุภารัตน์  คำแดง.  (ม.ป.ป.).  ระดับสมรรถภาพปอดของตำรวจจราจร  จังหวัดอุบลราชธานี.  UBU  Journal,  13(1),  68-74

วันพฤหัสบดีที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2554

แปลเพลง Chut Noon Ae By Kang Sung Min



หัวใจของฉันสั่นไหวเสมอ
หัวใจของฉันมันเป็นเหตุผลที่อธิบายยาก
ฉันเหมือนตาย
ในแต่ละวัน
ไม่ทราบว่าเมื่อไหร่มันจะสิ้นสุดลง

ทำไมฉันถึงรู้สึกไร้จุดหมาย
ทำไมฉันถึงลังเลที่จะพูด
ไม่ว่าทางข้างหน้า โชคชะตา ชีวิต ความรัก
จะเป็นอย่างไรขอเลือกที่จะไปจากทุกอย่าง

ฉันกลัวขาดคุณไปจากชีวิต
กลัวแค่คุณเดินผ่านมา
โปรดอย่าปฏิเสธหัวใจฉัน
ฉันถูกคุณทำลายตั้งแต่แรก
นี้หัวใจของฉันทำอะไรไม่ถูก
เหมือน เป็นเพียงแค่คนงี่เง่า
ทำให้ฉันร้องไห้

มันเริ่มขึ้นและเริ่มทำไม
หัวใจของฉันทำไมมันทรมานขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆ
น้ำตาไหลออกมาในขณะที่ฉันถอยหายใจ
แต่ก็ไร้ประโยชน์ ในเมื่อเธอต้องการจากลา
คุณเปรียบเหมือนสายลม
ที่ผ่านไปโดยที่ฉันไม่รู้ตัว
โปรดอย่าปฏิเสธหัวใจของฉัน
ฉันถูกคุณทำลายตั้งแต่แรก
หัวใจของฉันรู้สึกสับสน
ทุกสิ่งทุกอย่างถูกเก็บเป็นความทรงจำ
ถ้าหิมะจะเคยหยุดตก
หัวใจของฉันก้สามารถจะเคยสงบลง
จะกระจายเหมือนหิมะลอย
เช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล
ความทรงจำของฉันกับคุณก็จะล่องลอยวกวน
ฉันจะใช้ชีวิตต่อไปได้หรือไม่
ฉันถูกคุณทำลายตั้งแต่แรก
นี้หัวใจของฉันร้องไห้
เหมือนเป็นเพียงแค่คนงี่เง่า
ทำให้ฉันร้องไห้
เมื่อเวลาผ่านไป
หัวใจของฉันเคยที่จะสงบลง
มันถูกฝังไว้ใต้หิมะลึก
หัวใจของฉันยังคงเผาไหม้ด้วยความปรารถนา
จะอยู่กับฉันไปจนลมหายใจสุดท้าย
มันจะถูกแกะสลักฝังลึกในหัวใจของฉัน.
ความทรงจำของคุณและฉัน

วันพฤหัสบดีที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

การเดินป่า


          การเดินป่าเป็น  การเริ่มต้นทำความรู้จักกับสิ่งต่างๆ ในป่า  เริ่มจากความใกล้ชิด การเดินจึงได้สัมผัสปอย่างแท้จริง การเคลื่อนที่ไปอย่างช้าๆ หลายครั้งในระหว่างการเดิน ได้นั่งลงพิงต้นไม้พร้อมกับการนั่งพักเหยียดขา แหงนหน้ามองเบื้องบนความสูงใหญ่และใบหนาทึบของต้นไม้ที่อยู่รอบๆตัวเรา    การเดินป่าได้เจอสิ่งสวยงามของธรรมชาติ ความอุดมสมบูรณ์ของป่าไม้  การเดินป่าจึงเหมาะกับฉันที่จะเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ ให้กับตัวเองเจอความตื่นเต้นของสิ่งแปลกใหม่ของธรรมชาติ  ป่าไม้